Wat zijn voorbeelden van infrastructuur?

Elektriciteit, toegang tot internet, drinkwater en betalingsverkeer zijn hier voorbeelden van. De processen en diensten die samen de vitale infrastructuur vormen, zijn het fundament waarop de Nederlandse samenleving draait.

Voorbeelden zijn: De verkeersinfrastructuur omvat voorzieningen voor verkeer en vervoer, zoals het wegennet, spoorwegen, vliegvelden, waterwegen en havens, bekabeling, riolering, kabelverbindingen voor telefoonverkeer en datacommunicatie, het drinkwaterleidingnet, enzovoorts. Het geheel van voorzieningen voor het waterbeheer als dijken, watergangen, gemalen, afvalwaterzuiveringsinstallaties, enzovoorts, wordt wel de natte infrastructuur genoemd. Voorzieningen voor vervoer over water worden zowel gerekend tot de natte infrastructuur als tot de verkeersinfrastructuur. De ICT-infrastructuur omvat ICT-voorzieningen voor dataopslag; datacommunicatie zoals computernetwerken, waaronder het internet; voorzieningen voor beveiliging en de apparatuur en programmatuur die voor dit alles nodig is. Kennisinfrastructuur zijn de structurele voorzieningen die zijn gericht op het genereren en verbreiden van kennis. Voorbeelden hiervan zijn onderzoek van universiteiten en bedrijven, (universitair) onderwijs, bibliotheken en kennisbanken. Ook het aanwezige kennisniveau van de bevolking van een stad of regio, met name van de werknemers, wordt gewoonlijk onder kennisinfrastructuur begrepen, evenals specifieke afspraken over kennisontwikkeling en kennisverspreiding, en specifieke financiering daarvan. De infrastructuur van de gezondheidszorg bestaat uit het netwerk van artsen, apotheken en andere zorgaanbieders, inclusief ziekenhuizen en tehuizen. Ook de basale voorzieningen voor de water- en voedselvoorziening, riolering en onderwijs worden vaak tot de gezondheidszorginfrastructuur gerekend. Digitale infrastructuur omvat de netwerken, internet exchanges, ISP's, datacenters, hosting en cloud opslag en computing, en het domeinnaamsysteem (DNS). De sector digitale infrastructuur bestaat uit organisaties en bedrijven die deze diensten beheren en leveren. De digitale infrastructuur verbindt consumenten en bedrijven en maakt de online samenleving mogelijk.

Infrastructuur omvat alle voorzieningen die onder, op en boven het landschap getroffen zijn voor het kunnen verplaatsen van mensen, fauna, goederen, vloeistoffen, en nutsvoorzieningen als bijvoorbeeld gassen en elektriciteit. De infrastructuur kan worden onderverdeeld naar de verschillende vervoersvormen, die elk van een eigen infrastructuur gebruik maken: Wegverkeer: wegen Spoorverkeer:spoorwegen Spoorwegnet Scheepvaart: Waterwegen, havens Luchtvaart: vliegvelden Toerisme: fietsroutes, wandelroutes Trekkende Fauna: onderdoorgangen en ecoducten Daarnaast is er infrastructuur die in zichzelf een vervoersmodaliteit is: Leidingen, voor vloeistoffen en gassen Open afwateringen en opslag voor hemelwater zoals meren, rivieren, kanalen, grachten, watergangen, en sloten Hoog-, midden- en laagspanningsleidingen voor elektriciteit Leidingen, open ruimte en straalpaden voor elektrische signalen

Infrastructuur is een verzamelnaam voor allerlei landschappelijke elementen: van droog tot nat, van groot- tot kleinschalig, van lijnelementen als snelwegen, spoorwegen, kanalen, beken, dijken, tramwegen, kerkenpaden, holle wegen en ringvaarten, tot bouwwerken als bruggen, sluizen, gemalen, tolhuizen en vuurtorens. De verschillende soorten infrastructuur vormen elk hun eigen netwerk, maar staan vaak ook weer in verbinding met elkaar. Onder infrastructuur verstaan we ook militaire verdedigingslinies. Infrastructurele lijnen verbinden steden, landschappen en gebouwen. Zo is het Noorzeekanaal sinds het ontstaan in 1867 al 7 keer verbreed. Hetzelfde overkomt de meeste verkeerswegen en spoorwegen. Met de verbreding van rijstroken en spoorbanen verdwijnt de oorspronkelijke bescheiden opzet. Toch is er vaak een nieuw leven mogelijk voor oude verbindingsroutes. Zo kan het tracé van een voormalige spoorlijn worden ingezet als fietsroute, kan een oude trambaan worden opgenomen als onderdeel van de openbare ruimte en is een historische waterloop onmisbaar als waterberging. Bouw van de Wilhelminabrug. Na de Sint Servaasbrug was dit de tweede brug voor wegverkeer en na de spoorbrug de derde oeververbinding in Maastricht. De bouw vond plaats in de jaren 1930-1932.

Infrastructuur is het geheel van voorzieningen in en rond een stad of wijk, of zelfs een heel land, waardoor deze beter kunnen functioneren. Voorbeelden: verharde wegen, spoorlijnen, leidingen, havens, bruggen en vliegvelden.